Zmiany w świadczeniach rehabilitacji leczniczej od dnia 1 stycznia 2019r.
Od dnia 1 stycznia 2019r. weszły w życie zmiany w treści Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 listopada 2013r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej (Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 13 grudnia 2018 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej). Poniżej najistotniejsze zmiany:
– obowiązek uwzględniania zaleceń postępowania dotyczących diagnostyki i leczenia w zakresie świadczeń finansowanych ze środków publicznych, które zostały ogłoszone na podstawie art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (obecnie zostało wydane jedynie Obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 2 lipca 2018 r. w sprawie zaleceń postępowania dotyczących diagnostyki i leczenia raka piersi);
– w przypadku chorób rzadkich należy stosować także rozpoznania opisane numerami ORPHA do określania świadczeń gwarantowanych (ambulatoryjnych, domowych, ośrodka lub oddziału dziennego, stacjonarnych)
– wizyta fizjoterapeutyczna – w zależności od etapu postępowania fizjoterapeutycznego – obejmuje obecnie „co najmniej jedną” z poniżej wskazanych czynności. Oznacza to, że w konkretnych okolicznościach już jedna z opisanych w rozporządzeniu czynności (zaplanowanie postępowania fizjoterapeutycznego; ocena i opis stanu funkcjonalnego świadczeniobiorcy przed rozpoczęciem fizjoterapii; badanie czynnościowe narządu ruchu lub inne badanie konieczne do ustalenia planu fizjoterapii lub postępowania fizjoterapeutycznego; końcowa ocena i opis stanu funkcjonalnego świadczeniobiorcy po zakończeniu fizjoterapii; udzielenie świadczeniobiorcy zaleceń co do dalszego postępowania fizjoterapeutycznego) może pozwolić na wypełnienie obowiązku.
– „zaplanowanie postępowania fizjoterapeutycznego” – dokonano zmiany zakresu pkt. 1 ww. czynności (poprzednie brzmienie: „zaplanowanie postępowania fizjoterapeutycznego, które realizuje cel skierowania na rehabilitację leczniczą i jest zgodne z tym skierowaniem”). Powyższe pozwala na uznanie, że obecnie postępowanie fizjoterapeutyczne nie musi być w pełni zgodne ze skierowaniem (tak jak było w poprzednim brzmieniu) oraz rozwinięto pkt. 3 poprzez dodanie do dotychczasowego brzmienia „badanie czynnościowe narządu ruchu lub inne badanie konieczne do ustalenia planu fizjoterapii” zwrotu „lub postępowania fizjoterapeutycznego”.
W nowym brzmieniu rozporządzenia dodano (§ 5 ust. 4 rozporządzenia) nowy obowiązek po stronie świadczeniodawcy realizującego skierowanie na cykl zabiegów. Obecnie po ukończonym cyklu zabiegów, świadczeniodawca ma obowiązek przekazania – bezpośrednio albo za pośrednictwem świadczeniobiorcy (pacjenta), lekarzowi wystawiającemu to skierowanie informację przedstawioną w postaci papierowej albo elektronicznej o sposobie oraz efektach cyklu zabiegów, którą dołącza do dokumentacji medycznej.
Nastąpiła także zmiana w zakresie skierowania na zabieg fizjoterapeutyczny. Obecnie uprawnienie do wystawienia skierowania na cykl zabiegów posiada lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, jednak w przypadku stwierdzenia u świadczeniobiorcy wady postawy kwalifikującej się do rehabilitacji leczniczej lub dysfunkcji narządu ruchu, której przyczyną są wady postawy, skierowanie na cykl zabiegów wystawia lekarz ubezpieczenia zdrowotnego będący lekarzem specjalistą w określonej poniżej dziedzinie (w przypadku skierowań na cykl zabiegów dla dzieci odpowiednio lekarz specjalista w dziedzinie dziecięcej):
- rehabilitacji ogólnej
- rehabilitacji medycznej
- rehabilitacji w chorobach narządu ruchu lub chirurgii ortopedycznej,
- chirurgii ogólnej lub chirurgii urazowo-ortopedycznej lub ortopedii i traumatologii, lub ortopedii i traumatologii narządu ruchu
- lekarz ze specjalizacją I stopnia w dziedzinie: chirurgii ortopedycznej lub chirurgii urazowo-ortopedycznej, lub ortopedii i traumatologii lub rehabilitacji narządu ruchu, lub rehabilitacji ogólnej, lub rehabilitacji medycznej
- lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie: rehabilitacji medycznej lub ortopedii i traumatologii narządu ruchu.
W przypadku skierowania, wystawionego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego będącego lekarzem specjalistą w dziedzinie: rehabilitacji ogólnej lub rehabilitacji medycznej lub rehabilitacji w chorobach narządu ruchu, skierowanie to może zawierać zlecone zabiegi fizjoterapeutyczne oraz liczbę poszczególnych zabiegów w cyklu zabiegów (poprzednio dot. to lekarzy każdej specjalności). Powyższe oznacza, że inni lekarze ubezpieczenia zdrowotnego takiego uprawnienia nie posiadają.
Wprost wskazano w ww. rozporządzeniu, że fizjoterapeuta w przypadku uzasadnionych wątpliwości odnoszących się do zleconych zabiegów fizjoterapeutycznych, może dokonać zmiany w tym zakresie, ale po konsultacji z lekarzem kierującym i odnotowaniu tego faktu w dokumentacji medycznej. Powyższe rozwiązanie jest już znane i istocie stanowi powtórzenie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty. Zgodnie bowiem z treścią ww. przepisu ustawy w przypadku uzasadnionych wątpliwości odnoszących się do zleceń lekarza w zakresie fizjoterapii, fizjoterapeuta ma prawo domagać się od lekarza, który wydał zlecenie, by uzasadnił potrzebę jego wykonania, a także prawo odmowy wykonania określonego świadczenia. Odmowę wykonania świadczenia fizjoterapeuta uzasadnia w dokumentacji medycznej i informuje o niej lekarza zlecającego.
Prezes Zarządu Fundacji ISPOZ
