Prokurator w toku sprawy karnej może zwrócić się do placówki medycznej o oryginał dokumentacji. Uprawnienie takie wynika w pierwszym rzędzie z przepisu procedury karnej, który stanowi, że rzeczy mogące stanowić dowód w sprawie należy wydać na żądanie sądu lub prokuratora (art. 217 k.p.k.).

weryfikacja żądania

Za każdym razem – zanim placówka postanowi wydać oryginał dokumentacji – powinna się upewnić, czy żądanie faktycznie dotyczy wydania oryginałów dokumentacji dot. konkretnego pacjent, czy też żądania dotyczy wydania odpisu lub kopii dokumentacji.

Pierwszym krokiem jaki należy uczynić jest dokładne zapoznanie się z żądaniem prokuratury, zawartym najczęściej w treści postanowienia. Musimy tam odszukać jaką podstawę prawną wskazano oraz wczytać się w treść żądania. Dosyć często zdarza się, że w treści takiego ww. postanowienia prokurator nakazuje, aby wydać mu „kopię dokumentacji potwierdzoną za zgodność z oryginałem”.

Przypomnieć trzeba, że dokumentacja medyczna jest udostępniana przez sporządzenie jej wyciągu, odpisu, kopii lub wydruku albo przez wydanie oryginału na żądanie organów władzy publicznej albo sądów powszechnych (art. 27 ust. 1 pkt. 2 i 3 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta). Dodać należy, że ww. ustawa rozróżnia pojęcie kopii dokumentacji (odwzorowanie oryginału dokumentacji medycznej np. w formie kserokopii) od odpisu (dokument wytworzony przez przepisanie tekstu z oryginału dokumentacji medycznej z wiernym zachowaniem zgodności co do treści z oryginałem) – w przepisach ww. ustawy nie ma takiego pojęcia jak „kserokopia dokumentacji potwierdzona za zgodność z oryginałem”.

wydanie oryginału

Wydając oryginał dokumentacji należy sobie pozostawić dokładny odpis każdej karty. Niestety zdarzają się przypadki, że taka dokumentacja zaginie, np. podczas wysyłki przez tradycyjną pocztę lub też w samej prokuraturze. Po drugie, dokumentacja może ona być niezbędna w celu dalszego leczenia. Dokumentację taką należy wydać za potwierdzeniem odbioru i z zastrzeżeniem niezwłocznego zwrotu po wykorzystaniu. Także pamiętać o odnotowaniu faktu wydania dokumentacji w wykazie udostępnień.

wydanie dokumentacji medycznej Policji

Jedynie w wypadkach niecierpiących zwłoki można taką dokumentację wydać także na żądanie Policji lub innego uprawnionego organu, np. Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, czy Centralnego Biura Antykorupcyjnego (art. 217 k.p.k.). Przypadek „niecierpiący zwłoki” będzie zawsze kwestią ocenną. Nie powinno jednak budzić wątpliwości sytuacja, gdy z okoliczności wynika, że dokumentacja może być dowodem w postępowaniu karnym – policjant ma wówczas obowiązek ją zabezpieczyć.
Uwaga – jeżeli Policja działa bez postanowienia sądu lub prokuratora, to podmiot będący dysponentem dokumentacji, może złożyć wniosek o sporządzenie i doręczenie postanowienia sądu lub prokuratora o zatwierdzeniu zatrzymania. Podmiot taki musi zostać o tym uprawnieniu pouczony przez funkcjonariuszy Policji. Nadto procedura karna nakazuje sporządzenie z takiej czynności zatrzymania dokumentacji sporządzenie protokołu (art. 143 § 1 pkt 6 k.p.k.).

podczas przeszukania

Trzeba także pamiętać o tym, aby kierownik lub osoba, u której dokonano zatrzymania dokumentacji złożyli jeszcze w trakcie czynności funkcjonariuszy Policji, że dokumentacja zawiera wiadomości objęte tajemnicą zawodową (tajemnica lekarska). W takiej sytuacji osoba przeprowadzający czynność zatrzymania dokumentacji (w tym dokumentacji psychiatrycznej) ma obowiązek przekazania niezwłocznie tej dokumentacji prokuratorowi lub sądowi – bez jej odczytania, do tego w opieczętowanym opakowaniu (art. 225 § 4 k.p.k.).

Karol Kolankiewicz
adwokat, Prezes Zarządu ISPOZ