Zawieszenie przyjęć pacjentów w istocie oznacza wstrzymanie udzielania świadczeń w ramach prowadzonej działalności leczniczej. Nie oznacza to jednak obowiązku zawieszenia całej prowadzonej działalności przez daną placówkę. Zawieszenie działalności wymaga osobnego stosownego zgłoszenia w Rejestrze Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą (RPWDL) oraz w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG). Przypomnieć od razu trzeba, że lekarz prowadzący działalność leczniczą może zawiesić wykonywanie swojej działalności (jako działalności gospodarczej) na czas nieokreślony albo określony, nie krótszy jednak niż 30 dni (art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców). W okresie zawieszenia wykonywania działalności lekarz m.in. nie może wykonywać działalności i osiągać z niej bieżących przychodów (art. 25 ust. 1 ww. ustawy – Prawo przedsiębiorców). Podjęcie decyzji o zawieszeniu działalności może rodzić różnorodne konsekwencji z punktu widzenia prawa podatkowego, czy ubezpieczeń społecznych, zatem każda placówka i każdy lekarz powinien najpierw skonsultować swoja decyzję o ewentualnym zawieszeniu działalności ze swoim doradcą podatkowym lub księgową.

przy kontrakcie z NFZ 

Podmioty lecznicze realizujące kontrakt z NFZ powinny pamiętać o tym, że:

1.  należy poinformować właściwy oddział wojewódzki NFZ, że na skutek okoliczności, których nie dało się wcześniej przewidzieć (wprowadzenie stanu epidemicznego) wstrzymane zostają wszystkie świadczenia w ramach działalności leczniczej, w danym okresie czasu (od dnia …..marca 2020r. do dnia … marca 2020r. włącznie > zgodnie z § 9 ust. 5 Ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
2. zgodnie z komunikatem Prezesa NFZ w dniu 14 marca 2020 r. Minister Zdrowia wydał rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, które umożliwia w okresie przejściowym zachowanie dotychczasowego poziomu przychodów świadczeniodawców dzięki utrzymaniu porównywalnych miesięcznych płatności z tytułu realizacji umów z Narodowym Funduszem Zdrowia (https://www.nfz.gov.pl/aktualnosci/aktualnosci-centrali/komunikat-dla-swiadczeniodawcow,7642.html)
3. Centrala NFZ przypomina, że niektóre ze świadczeń mogą być udzielane z wykorzystaniem systemów teleinformatycznych lub innych systemów łączności:

– tlenoterapia domowa, żywienie pozajelitowe w warunkach domowych, żywienie dojelitowe w warunkach domowych (https://www.nfz.gov.pl/aktualnosci/aktualnosci-centrali/komunikat-dla-swiadczeniodawcow,7645.html)
– teleporady w zakresach lekarza POZ, pielęgniarki POZ i położnej POZ – wyłącznie w sytuacji, gdy zakres niezbędnych czynności do zrealizowania na rzecz pacjenta, nie wymaga osobistej obecności personelu medycznego (https://www.nfz.gov.pl/aktualnosci/aktualnosci-centrali/komunikat-dla-swiadczeniodawcow,7644.html)
– opieka psychiatryczna i leczenie uzależnień – wyłącznie na rzecz pacjentów kontynuujących leczenie, zgodnie z ustalonym planem terapeutycznym lub planem terapii i zdrowienia, adekwatnie do stanu klinicznego pacjenta (https://www.nfz.gov.pl/aktualnosci/aktualnosci-centrali/komunikat-dla-swiadczeniodawcow,7643.html).

inne skutki 

Przypomnieć od razu także należy, że nawet podjęcie decyzji o czasowym wstrzymaniu przyjęć planowych pacjentów:

• nie uchyla obowiązku udzielania pomocy pacjentowi w tzw. stanach nagłych albowiem lekarz ma obowiązek udzielać pomocy lekarskiej w każdym przypadku, gdy zwłoka w jej udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia, oraz w innych przypadkach niecierpiących zwłoki (art. 30 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty), zaś podmiot leczniczy nie może odmówić udzielenia świadczenia zdrowotnego osobie, która potrzebuje natychmiastowego udzielenia takiego świadczenia ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia (art. 15 ustawy o działalności leczniczej);
• dla własnego bezpieczeństwa placówka powinna zapewnić kontakt telefoniczny lub poprzez pocztę elektroniczną dla pacjentów wymagających pilnej interwencji; idealnie byłoby, gdyby wstępnej oceny problemu w rozmowie telefonicznej dokonywał lekarz, który następnie proponowałby dalszy tok postępowania, np. zmianę terminu wizyty, udanie się pacjenta do szpitala na oddział ratunkowy;
• nie uchyla obowiązku udostępnienia dokumentacji na wniosek pacjenta (art. 23 i nast. ustawy o prawach pacjenta), chociaż może go w istocie znacznie ograniczyć jedynie do uzyskania kopii, odpisu, lub wydruku. Jeżeli bowiem placówka postanawia wstrzymać przyjęcie pacjentów (poza przypadkami nagłymi), to oczywiste wydaje się czasową niemożliwość dostępu do dokumentacji poprzez wgląd na miejscu w siedzibie placówki.

 

Karol Kolankiewicz
adwokat, Prezes Zarządu ISPOZ

————–
od 2008 roku nieprzerwanie świadczy pomoc prawną dla Okręgowej Izby Lekarskiej w Gdańsku; specjalizuje się w sprawach związanych z prawem medycznym i ochroną danych osobowych, jak również w sprawach karnych, odszkodowawczych oraz związanych z ochroną dóbr osobistych; prowadzi szkolenia z zakresu prawa medycznego, karnego oraz z zakresu ochrony danych medycznych;