Newsy

Kolankiewicz-K.-_7545-1200x800-1.jpg

Coraz częściej w placówkach medycznych można zaobserwować asystentów medycznych. Pojawiają się w związku z tym pytania o uprawnienia takiego asystenta.

W świetle przepisów asystent medyczny nie jest odrębnym zawodem – on jedynie wykonuje pewną rolę w placówce. Placówki medyczne, które korzystają z pomocy asystentów medycznych, mają pewną swobodę organizowania pracy asystenta zgodnie ze swoimi potrzebami – granicą jest w zasadzie jedynie i aż konieczność posiadania określonych uprawnień, aby udzielać określonych świadczeń czy w nich uczestniczyć.

kto może być asystentem medycznym

Asystentem medycznym może być:
1. osoba wykonująca zawód medyczny, np. pielęgniarka, położna, ratownik medyczny, czy fizjoterapeuta – wtedy taki asystent może wykonywać czynności do których ma uprawnienie w ramach danego zawodu np. może wykonywać czynności „przypisane” pielęgniarce, gdy wykonuje zawód pielęgniarki (gdy ma prawo wykonywania zawodu pielęgniarki )
2. inna osoba – która nie wykonuje żadnego z zawodów medycznych – taki asystent może wykonywać jedynie czynności pomocnicze przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych.

w czym pomoże asystent medyczny

Nieliczne przepisy wskazują i opisują uprawnienia asystenta do dokonywania czynności pomocniczych przy udzielaniu i dokumentowaniu świadczeń,.
Wyłącznie osoba wpisana do Rejestru Asystentów Medycznych w imieniu lekarza, który go do tego upoważnił, ma uprawnienia do:

  1. wystawiania recept (e-recepta)
  2. wystawiania zleceń na zaopatrzenie i zleceń naprawy wyrobów medycznych (e-zlecenie),
  3. wystawiania skierowań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 59aa ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (e-skierowanie),
  4. dokonywania wpisów w Karcie Szczepień, o której mowa w art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi,
  5. wystawiania zaświadczeń lekarskich, w imieniu lekarza i na podstawie danych dotyczących orzeczonej czasowej niezdolności do pracy zawartych w sporządzonej przez niego dokumentacji medycznej (e-ZLA)

Powyższe upoważnienie może być udzielone przez lekarza na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy. Możliwe jest udzielenie kolejnych upoważnień na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy wobec tej samej osoby. Możliwe jest także cofnięcie upoważnienia przez lekarza w każdym czasie.

inne czynności pomocnicze

Asystent medyczny może uczestniczyć przy udzielaniu świadczeń wtedy, gdy jest to niezbędne ze względu na rodzaj świadczenia, np. gdy pomaga przytrzymać pacjenta podczas badania czy obsługuje aparaturę.
Pośród innych czynności pomocniczych wymienia się:

  • pomoc w kontakcie z pacjentem – przypomnienie o wizycie, zawiadomienie o odwołaniu lub zmianie terminu wizyty, czy może przekazywać informacje przypominające o konieczności zabrania wyników badań na wizytę, czy o konieczności pozostawania na czczo w dniu badania, itp.
  • weryfikację tożsamości i uprawnień pacjenta – prośba o okazanie dowodu osobistego + legitymacji inwalidy wojennego i przekazuje lekarzowi potwierdzenie;
  • sporządzanie sprawozdań wynikających ze statystyki publicznej, przekazywanych do NFZ
  • obsługa i rejestracja pacjentów
  • faktyczne wydawanie dokumentacji medycznej na żądanie pacjenta, archiwizacja dokumentacji medycznej, włączanie i wprowadzanie wyników badań diagnostycznych udostępnionych przez pacjentów do indywidualnej dokumentacji medycznej
  • przyjmowanie i weryfikacja deklaracji wyboru lekarza, pielęgniarki i położnej POZ;
  • przyjmowanie innych oświadczeń od pacjentów.
  • dokonywanie technicznych zapisów w dokumentacji podczas badania lekarskiego w gabinecie – na wyraźne polecenie lekarza – to co lekarz mówi i to co opowiada pacjent.

 

adw. Karol Kolankiewicz

artykuł został pierwotnie opublikowany na Receptanaprawo.pl  

 

————————-
Karol Kolankiewicz, adwokat; specjalizuje się w sprawach związanych z prawem medycznym, prawem karnym i ochroną danych osobowych. Od 2009r. prowadzi szkolenia z zakresu prawa medycznego m. in. dla Ośrodka Kształcenia NIL;

Ekspert – autor ponad 20 praktycznych kursów e-learningow’ych dla Receptanaprawo.pl, w tym:

Jakie informacje dla pacjenta ma obowiązek zamieścić placówka medyczna„, „Rejestracja medyczna – jakość usług i bezpieczeństwo pacjenta„, „Lekarz wobec agresji – ochrona w prawie karnym”, „5 najczęstszych błędów personelu w toku realizacji kontraktu z NFZ„, „Teleporada – jak unikać błędów przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych?”,  „Kiedy lekarz może odstąpić od leczenia?”, czy „Rejestracja medyczna – podstawowe obowiązki i zadania

Współautor praktycznych publikacji m.in.:

„Jak bezpiecznie udostępniać dokumentację medyczną” (2024), „Prawo medyczne dla lekarzy. Wybrane zagadnienia” (2021), „Zgoda na leczenie i inne oświadczenia pacjenta. Wzory pism z omówieniem” (2023); Gdy pacjent wzywa do zapłaty – jak się bronić przed roszczeniami? (2024)


arrow-24916_640.png

W tym roku, lekarzy i lekarzy dentystów prowadzących swoje praktyki zawodowe i podmioty lecznicze czeka kilka ważnych zmian związanych z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą.

e-Doręczenia

Wdrażany od kilku lat system e-Doręczeń polega na wprowadzeniu zastępczej, elektronicznej formy listu poleconego ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Docelowo wszystkie podmioty publiczne i przedsiębiorcy będą mieli obowiązek posiadania adresu do doręczeń elektronicznych i prowadzenia korespondencji za pośrednictwem tego systemu. Zanim to jednak nastąpi wszyscy przedsiębiorcy powinni założyć skrzynkę do e-Doręczeń.
Skrzynkę założyć mogą Państwo wyłącznie w formie elektronicznej poprzez stronę https://www.gov.pl/web/e-doreczenia albo biznes.gov.pl. Proces zakładania skrzynki składa się z następujących etapów:
1. Wypełnienie wniosku elektronicznego,
2. Sprawdzenie wniosku przez Ministerstwo Cyfryzacji,
3. Otrzymanie na skrzynkę informacji potwierdzającej założenie,
4. Aktywacja skrzynki.
Urzędy w najbliższych latach będą korzystać w kontaktach z Państwem jako przedsiębiorcami alternatywnie z formy tradycyjnej albo z doręczenia elektronicznego. Docelowo kontakt ze strony urzędu odbywać się będzie wyłącznie poprzez elektroniczne doręczenia. Państwo natomiast w kontaktach z urzędami będą mogli cały czas korzystać z formy tradycyjnej.
Harmonogram zakładania skrzynek do e-Doręczeń przez przedsiębiorców przedstawiamy poniżej:

Kategoria przedsiębiorców -> od kiedy muszą posiadać skrzynkę do e-Doręczeń?
Przedsiębiorcy rejestrujący się w CEiDG od 1 stycznia 2025 r. -> Od 01.01.2025 r.
Przedsiębiorcy zarejestrowani w CEiDG przed 1 stycznia 2025 r. Od 01.10.2026 r. (chyba, że dokonują zmiany wpisu po 30.06.2025 r.)
Podmioty rejestrujące się do KRS od 1 stycznia 2025 r. -> Od 01.01.2025 r.
Podmioty zarejestrowane w KRS przed dniem 1 stycznia 2025 r. -> Od 01.04.2025 r.

Niezałożenie skrzynki do e-Doręczeń według wskazanych wyżej harmonogramów, przy obecnym brzmieniu przepisów, będzie skutkowało dla przedsiębiorcy doręczaniem korespondencji urzędowej w formie hybrydowej, tj. poprzez wydruk dokumentu elektronicznego i umieszczenie go w liście tradycyjnym przez Pocztę Polską.

Terminale połączone z kasami
Z dniem 1 kwietnia 2025 r. powinien ostatecznie wejść w życie, odraczany dotychczas kilkukrotnie, obowiązek zapewnienia współpracy kasy fiskalnej z używanym terminalem płatniczym. Oznacza to, że w każdym przypadku, gdy przedsiębiorca korzysta z terminala płatniczego, powinien być on połączony z posiadaną kasą fiskalną online. W związku z powyższym, powinni Państwo skontaktować się z firmą obsługującą Państwa kasę i terminal, aby upewnić się, że są one ze sobą kompatybilne i poprosić o właściwe skonfigurowanie tych urządzeń – jeżeli wcześniej nie współpracowały one ze sobą.

Nowe PKD
Z dniem 1 stycznia 2025 r. weszła w życie nowa wersja Polskiej Klasyfikacji Działalności Gospodarczej o oznaczeniu PKD 2025. Oznacza to, że wszyscy przedsiębiorcy rejestrujący swoją działalność po tej dacie muszą już używać we wniosku nowych oznaczeń PKD. Na szczęście w wypadku działalności praktyk lekarskich nowa klasyfikacja nie wprowadziła istotnych zmian.
Nadal aktualne pozostały dotychczas używane oznaczenia:
• 21.Z Praktyka lekarska ogólna
• 22.Z Praktyka lekarska specjalistyczna
• 23.Z Praktyka lekarska dentystyczna
Wiele zmian wprowadzono natomiast w pozostałych oznaczeniach działalności wykonywanej przez Państwa dodatkowo. W związku z powyższym, przed dokonaniem wpisu do CEiDG powinni Państwo upewnić się co do aktualności podawanych numerów PKD. Przedsiębiorcy, którzy posiadali zarejestrowaną działalność gospodarczą przed dniem 1 stycznia 2025 r. muszą zgłosić nowe numery PKD przy każdym wniosku o:
• zmianę wpisu, niezależnie jakiej zmiany dotyczy,
• zawieszenie działalności lub
• wznowienie działalności.
System elektroniczny na stronie biznes.gov.pl zawiera podpowiedzi w zakresie przeniesienia numerów PKD na nową klasyfikację.
Wskazane wyżej zmiany klasyfikacji PKD dotyczą również spółek wpisanych do Krajowego Rejestru Sądowego.
Przedsiębiorcy, którzy nie będą w najbliższym czasie dokonywać żadnych zmian w rejestrach mają czas na aktualizację klasyfikacji PKD do dnia 31 grudnia 2026 r.

adw. Damian Konieczny

Podstawa prawna
– ustawa z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (t.j., Dz.U. z 2024 r., poz. 236 z późn. zm.),
– Ustawa z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (t.j., Dz.U. z 2024 r., poz. 1045 z późn. zm.),
– Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2024 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. z 2024 r., poz. 1936)

artykuł został pierwotnie opublikowany na stronie Izby Lekarskiej w Gdańsku  

 


3.jpg

Udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych przez NFZ wymaga znajomości wielu różnych aktów prawnych regulujących obowiązki po stronie placówki i personelu medycznego.
NFZ na bieżąco i w całym kraju przeprowadza kontroli świadczeniodawców.

Skutkiem kontroli NFZ może być m.in. kara umowa, czy natychmiastowe rozwiązanie kontraktu, gdy NFZ stwierdzi niewłaściwą realizację kontaktu.

podstawowe akty prawne

Do najważniejszych aktów prawnych, które musi znać i stosować każdy podmiot realizujący kontrakt należą:

1. ustawa z 27.08.2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;

2. rozporządzenie Min. Zdrowia z 08.09.2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;

3. rozporządzenia „koszykowe” wydawane przez Min. Zdrowia, w których został zawarty wykaz świadczeń gwarantowanych w danym zakresie (np. z zakresu POZ, AOS, programy zdrowotne, leczenie szpitalne) + warunki realizacji danego świadczenia dot. m.in. personelu medycznego, budynków i pomieszczeń, wyposażenia w sprzęt i aparaturę medyczną; np. rozporządzenie z 24.09.2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, rozporządzenie z 06.11.2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia stomatologicznego, czy rozporządzenie z 06.11.2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej

4. rozporządzenie Min. Zdrowia z 26.06.2019 r. w sprawie zakresu niezbędnych informacji przetwarzanych przez świadczeniodawców, szczegółowego sposobu rejestrowania tych informacji oraz ich przekazywania podmiotom zobowiązanym do finansowania świadczeń ze środków publicznych.

podstawowe obowiązki świadczeniodawcy

Do najważniejszych obowiązków świadczeniodawców należy

1. udzielanie świadczeń w pomieszczeniach odpowiadających określonym wymaganiom

2. udzielanie świadczeń w sposób kompleksowy obejmujący wykonanie niezbędnych badań, w tym badań laboratoryjnych i diagnostyki obrazowej, oraz procedur medycznych związanych z udzielaniem tych świadczeń

3. udzielanie świadczeń zgodnie z określonym w umowie harmonogramem oraz planem rzeczowo-finansowym (m.in. przerwa w udzielaniu świadczeń wymaga zgody NFZ; zmiany w harmonogramie personelu wymagają zgłoszenia NFZ)

4. podanie do wiadomości świadczeniobiorców w miejscu udzielania świadczeń określonych informacji, w tym m.in.:
– o godzinach i miejscach udzielania świadczeń w poszczególnych zakresach świadczeń,
– zasad zapisów na porady i wizyty, z uwzględnieniem świadczeń udzielanych w warunkach domowych / o możliwości i sposobie zapisania się na listę oczekujących
– trybu składania skarg i wniosków u świadczeniodawcy
– posiadanych udogodnień dla osób niepełnosprawnych

5. zapewnienie bieżącej rejestracji świadczeniobiorców / prowadzenia list oczekujących

6. obowiązek poszanowania praw świadczeniobiorcy, w tym m.in. dot. respektowania szczególnych uprawnień do świadczeń zdrowotnych, czy właściwej weryfikacji uprawnień pacjenta do świadczeń finansowanych ze środków publicznych;

7. obowiązek poszanowania praw pacjenta – ujętych przed wszystkim w ustawie z 06.11.2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta , w tym m.in. prawa do informacji o stanie zdrowia, prawa do wyrażenia zgody lub odmowy zgody, poszanowania godności i intymności pacjenta, prawa do świadczeń odpowiedniej jakości, czy dostępu do dokumentacji medycznej.

 

adw. Karol Kolankiewicz

artykuł został pierwotnie opublikowany na Receptanaprawo.pl  

 

————————-
Karol Kolankiewicz, adwokat; specjalizuje się w sprawach związanych z prawem medycznym, prawem karnym i ochroną danych osobowych.

Nieprzerwanie od 2009r. prowadzi szkolenia z zakresu prawa medycznego m. in. dla Ośrodka Kształcenia NIL;

Ekspert Receptanaprawo.pl 

Współautor publikacji m.in. „Jak bezpiecznie udostępniać dokumentację medyczną” (2024), „Prawo medyczne dla lekarzy. Wybrane zagadnienia” (2021), „Zgoda na leczenie i inne oświadczenia pacjenta. Wzory pism z omówieniem” (2023); Gdy pacjent wzywa do zapłaty – jak się bronić przed roszczeniami? (2024)


Depositphotos_194868704_L-1200x801.jpg

Lekarz wykonując swoje czynności zawodowe w przychodni, czy w szpitalu, czy w ramach indywidualnej praktyki lekarskiej, niejednokrotnie ma kontakt z policjantami, którzy przeprowadzają swoje czynności służbowe.

Przypomnieć trzeba, że Policja wykonuje czynności operacyjno-rozpoznawcze, dochodzeniowo-śledcze i administracyjno-porządkowe m.in. w celu rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestępstw, czy poszukiwania osób ukrywających się przed organami ścigania lub wymiaru sprawiedliwości – najczęściej na polecenie prokuratora lub sądu, czasem na polecenie organów administracji państwowej i samorządu terytorialnego w zakresie, w jakim obowiązek ten został określony w odrębnych ustawach (14 ust. 1 i 2 ustawy z dn. 06.04.1990 r. o Policji).

Niestety zdarza się, że policjant w toku swoich czynności zachowuje się niewłaściwie wobec lekarza, np. „popędza” przy badaniu lekarskim osoby zatrzymanej, usiłuje zapoznawać się z dokumentacją medyczną, uczestniczyć w badaniu danej osoby wbrew woli lekarza, czy „wymusić” natychmiastowe wydanie zaświadczenia o brak przeciwwskazań medycznych do przebywania osoby zatrzymanej w pomieszczeniu przeznaczonym dla osób zatrzymanych lub doprowadzonych w celu wytrzeźwienia, w policyjnej izbie dziecka, czy areszcie śledczym.

Zdarzają się przypadki „żądania” natychmiastowego wystawienia karty zgonu bez oględzin lub po pobieżnych oględzinach oraz gdy lekarz ma uzasadnione podejrzenie, że przyczyną śmierci było przestępstwo lub samobójstwo, a także gdy lekarz nie ma takiego obowiązku (gdy obowiązek „obciąża innego lekarza).

jak sprawdzić czy przyszedł policjant

Mamy prawo zweryfikować czy osoba, która podejmuje czynności / interwencję w naszej placówce, czy gabinecie przedstawiając się jako funkcjonariusz Policji, jest nim faktycznie.
Wskazać trzeba, że policjanci na ubiorach umundurowania oraz na nakryciach głowy noszą dystynkcje i znaki identyfikacyjne (§ 24 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dn. 20.05.2009 r. w sprawie umundurowania policjantów).

Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami (§ 28 ww. rozporządzenia w sprawie umundurowania policjantów) policjant powinien mieć widoczny na mundurze:

  • znak identyfikacji indywidualnej (metalowa gwiazda) – na środku lewej górnej kieszeni ubioru służbowego; w górnej części musi być umieszczony napis „POLICJA”, natomiast w dolnej części powinien znajdować się numer identyfikacyjny policjanta wyrażony cyframi arabskimi.
  • znak identyfikacji imiennej (metalowa prostokątna tabliczka) – powinien zawierać pierwszą literę imienia oraz nazwisko policjanta.

obowiązki policjanta

Funkcjonariusz umundurowany podejmując swoje czynności czy interwencję ma obowiązek podać nam swój stopień, imię i nazwisko oraz nazwę jednostki macierzystej.

Z kolei policjant „w cywilu” – nieumundurowany, powinien okazać nam legitymację służbową w taki sposób, abyśmy mogli swobodnie zanotować imię i nazwisko policjanta oraz nazwę organu, który wydał legitymację.

Policjant na żądanie ma obowiązek także podać przyczynę podjęcia wobec nas określonej czynności służbowej i podstawę prawną swojego działania (art. 61 i inne ww. ustawy o Policji; § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 08.11.2023 r. w sprawie postępowania przy wykonywaniu niektórych uprawnień policjantów).

skarga na zachowanie policjanta

Przepisy przewidują co do zasady obowiązek podporządkowania się poleceniom policjanta w toku prowadzonych przez niego czynności służbowych, jednak czynności policjanta nie mogą naruszać szeroko rozumianej autonomii lekarskiej, w zakresie zasad i trybu wystawiania różnych zaświadczeń, opinii, czy przeprowadzenia uprzednich badań.

Czynności policjanta nie mogą co do zasady naruszać różnorodnych przepisów zobowiązujących do poszanowania praw pacjenta, w szczególności prawa pacjenta do intymności podczas udzielania świadczeń zdrowotnych. Przypomnieć trzeba, że policjanci w toku wykonywania czynności służbowych mają obowiązek respektowania godności ludzkiej oraz przestrzegania i ochrony praw człowieka (art. 14 ust. 3 ww. ustawy o Policji).

Policjant odpowiada dyscyplinarnie za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu dyscypliny służbowej, w tym np. za wykonanie czynności służbowej w sposób nieprawidłowy, czy przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa (art. 132 ww. ustawy o Policji).

Lekarz powinien rozważyć złożenie skargi jeśli uważa, że czynności policjanta były wobec niego podjęte w sposób nieuzasadniony lub niewłaściwy, w szczególności, gdy policjant zachowuje się niestosownie, agresywnie, czy bezzasadnie próbuje przymusić lekarza do niewłaściwego wypełnienia ww. obowiązków.

Skarga taka będzie rozpoznawana w drodze służbowej, tzn. najpierw przez bezpośredniego przełożonego, tzn. komendanta miejskiego (rejonowego czy powiatowego). Przełożony policjanta wszczyna postępowanie dyscyplinarne, jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie popełnienia przez policjanta przewinienia dyscyplinarnego m.in. na wniosek osoby pokrzywdzonej. Przepisy nakazują także poinformować pokrzywdzonego o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego i wyniku tego postępowania.

Wyjątkowo przełożony może odstąpić od wszczęcia postępowania – w przypadku czynu mniejszej wagi. Przełożony policjanta przeprowadza wówczas z takim policjantem rozmowę dyscyplinującą (dokumentowaną w formie notatki).

zawiadomienie Rzecznika Praw Lekarza

Niezależnie od powyższej możliwości złożenia skargi na policjanta, w każdym przypadku lekarz powinien zastanowić się, czy zawiadomić Rzecznika Praw Lekarza w swojej izbie lekarskiej, o niestosownym, czy niewłaściwym zachowaniu policjanta. Zadaniem Rzecznika jest pomoc lekarzom i lekarzom dentystom w różnych sprawach indywidualnych związanych z wykonywaniem zawodu, czy ochroną dóbr osobistych.

adw. Karol Kolankiewicz

artykuł został pierwotnie opublikowany na Receptanaprawo.pl  

 

————————-
Karol Kolankiewicz, adwokat; specjalizuje się w sprawach związanych z prawem medycznym, prawem karnym i ochroną danych osobowych.

Nieprzerwanie od 2009r. prowadzi szkolenia z zakresu prawa medycznego m. in. dla Ośrodka Kształcenia NIL;

Ekspert Receptanaprawo.pl 

Współautor publikacji m.in. „Jak bezpiecznie udostępniać dokumentację medyczną” (2024), „Prawo medyczne dla lekarzy. Wybrane zagadnienia” (2021), „Zgoda na leczenie i inne oświadczenia pacjenta. Wzory pism z omówieniem” (2023); Gdy pacjent wzywa do zapłaty – jak się bronić przed roszczeniami? (2024)


pexels-noellegracephotos-906055-1200x799.jpg

Narodowy Fundusz Zdrowia chętnie korzysta z prawa do kontroli podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych m.in. w zakresie:
1. organizacji, sposobu i jakości udzielania świadczeń opieki zdrowotnej,
2. zasadności wyboru leków i wyrobów medycznych
3. przestrzegania zasad wystawiania recept refundowanych.

Tylko w jedynym roku (w 2022) NFZ przeprowadził na terenie całego kraju prawie 2 700 kontroli dot. realizacji kontraktów i ordynacji leków refundowanych – wartość nałożonych kar na poszczególne placówki i lekarzy to ponad 62 000 000 zł.

jak można się przygotować do kontroli

W pierwszej kolejności warto dokładnie zapoznać się z treścią zawiadomienia NFZ o zamiarze wszczęcia kontroli, przyjrzeć dokumenty i dokumentację medyczną, które mają być objęte zakresem takiej kontroli.

Warto sprawdzić ofertę złożoną przed zawarciem kontraktu z NFZ – w czasie realizacji umowy podmiot ma obowiązek utrzymywać zadeklarowany w ofercie potencjał.

Warto także wyznaczyć konkretnego pracownika „do obsługi” kontrolera podczas ich pobytu w placówce – warto, aby był obeznany z zakresem działalności objętym kontrolą, potrafił już na wstępnym etapie udzielić odpowiedzi na pytania, czy udostępnić pomieszczenia i aparaturę podczas oględzin.

Warto pamiętać, że kontrola NFZ może odbyć pod nieobecność kierownika przychodni, czy lekarza prowadzącego własną praktykę / gabinet – w obecności przywołanego świadka.

Nadto, jeżeli zachodzą uzasadnione wątpliwości co do bezstronności kontrolera, np. pozostajemy z nim z prywatnym konflikcie, to warto rozważyć złożenie wniosku o jego wyłączenie.
skutek kontroli

Przypomnieć trzeba skutkiem kontroli NFZ może być:

  1. kara umowna do 1-2% wartości kontraktu za każde pojedyncze naruszenie
  2. konieczność zwrotu kwoty refundacji konkretnego leku wypisanego pacjentowi
  3. natychmiastowe rozwiązanie kontraktu, gdy NFZ stwierdzi niewłaściwą realizację kontaktu.

 

adw. Karol Kolankiewicz

artykuł został pierwotnie opublikowany na Receptanaprawo.pl  

 

————————-
Karol Kolankiewicz, adwokat; specjalizuje się w sprawach związanych z prawem medycznym, prawem karnym i ochroną danych osobowych.

Nieprzerwanie od 2009r. prowadzi szkolenia z zakresu prawa medycznego m. in. dla Ośrodka Kształcenia NIL;

Ekspert Receptanaprawo.pl 

Współautor publikacji m.in. „Jak bezpiecznie udostępniać dokumentację medyczną” (2024), „Prawo medyczne dla lekarzy. Wybrane zagadnienia” (2021), „Zgoda na leczenie i inne oświadczenia pacjenta. Wzory pism z omówieniem” (2023); Gdy pacjent wzywa do zapłaty – jak się bronić przed roszczeniami? (2024)


prescription-4545598_640.jpg

Lekarz powinien zastanowić się nad możliwością zawarcie ugody z pacjentem na każdym etapie sporu w sprawie cywilnej – od dnia doręczeniu wezwania do zapłaty zadośćuczynienia / odszkodowania do dnia wydania wyroku, szczególnie wtedy, gdy :

  • dochodzi do przekonania, że sąd może uwzględnić powództwo
  • gdy nie chce angażować się w długotrwały proces i udział w kolejnych rozprawach
  • gdy chce uniknąć kosztów związanych z procesem

ryzykowna ugoda ustna

Zawarcie ugody w formie ustnej, np. po rozmowie z pacjentem, czy na skutek wezwania do zapłaty i zapłata pewnej kwoty oczekiwanej przez pacjenta, np. zwrot wniesionej przez pacjenta kwoty za wizyty, zwrot za wizytę w innym gabinecie, oznacza poważne i realne niebezpieczeństwo dalszych roszczeń pacjenta.

Nierzadko zdarza się, że pacjent przyjmuje wówczas, że lekarz, czy placówka przyznaje się do błędu i wtedy pojawiają się nowe roszczenia, np. o zapłatę zadośćuczynienia za krzywdę spowodowaną kilkumiesięcznym bólem zęba, koniecznością rezygnacji z uprawniania sportu, itp. Zawierając ugodę ustną nie mamy później dowodu, że pacjent przyjmując jakąś kwotę, nie będzie oczekiwał od nas dalszych kwot.

Z tych względów ugoda powinna mieć formę pisemną i przed jej podpisaniem trzeba przemyśleć poszczególne zapisy.

treść ugody

Warto, aby pisemna ugoda między placówką medyczną a pacjentem zawierała co najmniej:

  • możliwie precyzyjne określenie zdarzenia, na podstawie którego pacjent zgłasza roszczenie (np. leczenie protetyczne, hospitalizacja na oddziale chirurgii w okresie od 1 stycznia do 2 lutego 2023r., itp.);
  • jasne wyrażenie, że ugodę zawarto, aby zakończyć spór, aby nie było potem twierdzeń, że placówka medyczna czy lekarz przyznał się do winy;
  • z jakiego tytułu będzie zapłata na rzecz pacjenta, np. tytułem zadośćuczynienia, za krzywdę, odszkodowania, zwrotu kosztów;
  • zrzeczenie się wszelkich dalszych roszczeń przez pacjenta wynikających z ww. zdarzenia.

 

adw. Karol Kolankiewicz

artykuł został pierwotnie opublikowany na Receptanaprawo.pl  

 

————————-
Karol Kolankiewicz, adwokat; specjalizuje się w sprawach związanych z prawem medycznym, prawem karnym i ochroną danych osobowych.

Nieprzerwanie do 2009r. prowadzi szkolenia z zakresu prawa medycznego m. in. dla Ośrodka Kształcenia NIL i dla Receptanaprawo.pl 

Współautor publikacji m.in. „Jak bezpiecznie udostępniać dokumentację medyczną” (2024), „Prawo medyczne dla lekarzy. Wybrane zagadnienia” (2021), „Zgoda na leczenie i inne oświadczenia pacjenta. Wzory pism z omówieniem” (2023); Gdy pacjent wzywa do zapłaty – jak się bronić przed roszczeniami? (2024)

 


ISPOZ 2017. Wszystkie prawa zastrzeżone.