Newsy

zespol-compressor-1200x800.jpg

W ostatnich dwóch latach przeprowadziliśmy ponad 30 różnorodnych szkoleń, w tym:

dotyczące uprawnień lekarza:

  • Uprawnienia lekarza – wybrane zagadnienia prawne
  • Lekarz w internecie – wybrane zagadnienia prawne
  •  Jak się bronić w sprawie cywilnej przed roszczeniami pacjenta?
  • Jakie lekarz ma prawa w wybranych sytuacjach?
  • Kiedy lekarz może odmówić lub przerwać leczenie?
  • Obrona dobrego imienia i czci lekarza – praktyczne wskazówki postępowania
  • Wzajemne relacje między lekarzami w świetle zapisów KEL

 

dotyczące praw pacjenta

  •  Jak chronić intymność i godność pacjenta w szpitalu, przychodni i gabinecie?
  • Zgoda na leczenie – prawo i praktyka
  • Jak bezpiecznie udzielać informacji pacjentowi?
  • Kiedy ujawnienie informacji o stanie zdrowia nie stanowi naruszenia tajemnicy lekarskiej?
  • Oświadczenia składane przez pacjenta w toku leczenia – omówienie wybranych przykładów
  • Zgoda na leczenie – prawo i praktyka
  • Co grozi za naruszenie wybranych praw pacjenta – praktyczne aspekty
  • Prawa pacjenta w aspekcie wykonywania zawodu lekarza

 

dotyczące odpowiedzialności prawnej związanej z wykonywaniem zawodu

  •  Wykonywanie zawodu lekarza może powodować różnoraką odpowiedzialność prawną
  • Jak wykorzystać dokumentację medyczną w obronie lekarza?
  • Odpowiedzialność cywilnoprawna lekarza za błędy medyczne
  • Wybrane przypadki odpowiedzialności cywilnej lekarza
  • Lekarz przed prokuratorem i sądem jako świadek, pokrzywdzony i podejrzany / oskarżony
  • Lekarz w postępowaniu karnym
  • Odpowiedzialność karna lekarza związana z jego czynnościami zawodowymi

 

związane z prowadzeniem własnej działalności

  • Lepsza umowa o pracę czy kontrakt?
  • Współpraca lekarza z mediami
  • Kontrakty w ochronie zdrowia
  • Ograniczenia w udzielaniu świadczeń zdrowotnych – uwarunkowania prawne
  • RODO i jego konsekwencje dla lekarzy wykonujących działalność leczniczą
  • Elektroniczna Dokumentacja Medyczna

 

Szkolenia prowadzimy na terenie całego kraju:

  • stacjonarne szkolenia prowadziliśmy m.in. w Gdańsku, Szczecinie, Krakowie, Lublinie, Rzeszowie, czy w Tarnowie;
  • także w trybie online;
  • na życzenie Klienta -> w uzgodnionym zakresie / terminie / miejscu.

 

 W przypadku zainteresowania skontaktuj się z nami!

biuro@ispoz.pl -> https://www.ispoz.pl/o-nas/

 


Depositphotos_227024456_s-2019.jpg

23 listopada 2022 prawo karne0

Sąd Lekarski ma obowiązek wyznaczenia obrońcy z urzędu spośród lekarzy, adwokatów lub radców prawnych, gdy zachodzi uzasadniona wątpliwość co do poczytalności Obwinionego i nie ma on obrońcy z wyboru. Taka wątpliwości pojawić się powinna np. w sytuacji, gdy Sąd ma w aktach sprawy wiarygodną informację, że Obwiniony jest w trakcie leczenia z zakresu zdrowia psychicznego, czy odwykowego, ale także, gdy poddawał się takim terapiom w przeszłości. Zdarza się, że Sąd Lekarski ma w aktach opinię sądowo-psychiatryczną ze sprawy karnej, zaświadczenia lekarskie, opinie o stanie zdrowia psychicznego, bądź też sam Obwiniony lekarz w swoich wyjaśnieniach wskazał na powyższe.

Ponadto, w czasie postępowania Sąd Lekarski może (zatem nie ma obowiązku) ustanowić obrońcę z urzędu dla Obwinionego:

  1. na uzasadniony wniosek obwinionego;
    Przepisy nie zawierają wskazówek co do tego jakie okoliczności mogą i powinny być podstawą takiego wniosku, zatem ocena zasadności takiego wniosku i decyzja pozostaje w wyłącznej gestii Sądu Lekarskiego. Podkreślić trzeba, że ustanowienie obrońcy należy traktować jako instytucję wyjątkową, tak więc uzasadnieniem mogą być sytuacje wyjątkowe. Obwiniony lekarz składając wniosek o wyznaczenie obrońcy z urzędu powinien przedstawić szczególne okoliczności, które zdaniem Obwinionego uzasadniają ustanowienie dla niego obrońcy;
    2. gdy Sąd uzna to za niezbędne – ze względu na okoliczności utrudniające obronę, które w znaczący sposób utrudniają realizację prawa do obrony bezpośrednio przez samego Obwinionego .
    Stwierdzenie „okoliczności utrudniających obronę” zawsze dotyczy konkretnego obwinionego w zestawieniu z treścią przedstawionych mu zarzutów w kontekście jego właściwości fizycznych (m.in. wiek, stan zdrowia, sprawność poszczególnych narządów zmysłów), psychicznych (m.in. stopień sprawności umysłowej, zaradność lub nieporadność), czy właściwości intelektualnych (m.in. stopień inteligencji ogólnej, wiedza w dziedzinie stanowiącej materię przedstawionych zarzutów) .

adwokat Karol Kolankiewicz

–——————————————————————–

Karol Kolankiewicz jest adwokatem – członkiem Pomorskiej Izby Adwokackiej w Gdańsku (od 2008r.); specjalizuje się w sprawach związanych z prawem medycznym; autor licznych publikacji z zakresu prawa medycznego.

Współautor publikacji „Komentarz do Kodeksu Etyki Lekarskiej” (2021), podręcznika „Prawo medyczne dla lekarzy. Wybrane zagadnienia prawne” (2021) i poradnika „Wykonywanie zawodów lekarza i pielęgniarki w Polsce przez medyków z Ukrainy. Poradnik dwujęzyczny” (2022).


IMG_7545-1200x800.jpg

10 listopada 2022 prawa pacjenta0

Wydawanie opinii lekarskich jest jedną z równorzędnych form wykonywania zawodu lekarza. Wykonywania zawodu to nie tylko udzielanie świadczeń zdrowotnych, ale także wydawanie opinii i orzeczeń lekarskich. Wyraźnie stanowi o tym przepis art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 05 grudnia 1996r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (u.zaw.lek.).

Przypomnieć trzeba, że zasadą jest to, że lekarz orzeka o stanie zdrowia określonej osoby po uprzednim, osobistym jej zbadaniu lub zbadaniu jej za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, a także po analizie dostępnej dokumentacji medycznej tej osoby (art. 42 ust. 1 u.zaw.lek.).

Taką zasadę przewidziano także w art. 9 Kodeksu Etyki Lekarskiej (KEL) – lekarz może podejmować leczenie jedynie po uprzednim zbadaniu pacjenta. Wyjątki stanowią sytuację, gdy porada lekarska może być udzielona wyłącznie na odległość. Nadto art. 40 KEL wskazuje, że wydawanie zaświadczeń lekarskich jest dozwolone jedynie na podstawie aktualnego badania lub odpowiedniej dokumentacji.

Naruszenie zasad wydawania opinii i orzeczeń lekarskich może stanowić przewinienie zawodowe w rozumieniu art. 53 ustawy z dnia 02 grudnia 2009r. o izbach lekarskich. W konsekwencji oznacza to, że każda informacja zawierająca wątpliwości w ww. zakresie, może i powinna podlegać badaniu przez okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej na zasadach przewidzianych w ww. ustawie o izbach lekarskich – tak jak każda inna informacja wskazująca na możliwość popełnienia przewinienia zawodowego.

Zarówno okręgowy rzecznik, jak i Sąd Lekarski posiada uprawnienia i zarazem obowiązek badania prawidłowości lub nieprawidłowości podczas wydawania przez lekarza opinii o stanie zdrowia pacjenta, także w zakresie zgłoszonego zarzutu niewłaściwej postawy lekarza wobec pacjenta w czasie wizyty, która następnie stanowi podstawę wydania opinii przez lekarza.

Dokonywanie oceny zachowania lekarza w kontekście odpowiedzialności zawodowej oznacza przede wszystkim zbadanie, czy lekarz wydający opinię przeprowadził badanie przed wydaniem opinii, czy badanie to zostało przeprowadzono w odpowiednim zakresie, czy lekarz zapoznał się z dokumentacja medyczną.

Natomiast w sytuacji, gdy lekarza wydał opinię bez badania pacjenta, ocenie będzie podlegało w szczególności, czy zachodzi któryś z wyjątków przewidzianych w ustawach,, które dopuszczają możliwość wydania opinii bez badania pacjenta (np. art. 42 ust. 2 u.zaw.lek.: „Lekarz może, bez dokonania badania pacjenta, wystawić receptę niezbędną do kontynuacji leczenia […] jeżeli jest to uzasadnione stanem zdrowia pacjenta odzwierciedlonym w dokumentacji medycznej”).

Nie zmienia tego, że pacjent (osoba poddana badaniu) przed wydaniem opinii jako strona postępowania np. przed prokuratorem, sądem, ma prawo zgłosić zastrzeżenie do treści opinii, czy np. w sprawie przed ZUS – odwołać się od orzeczenia lekarza orzecznika do komisji lekarskiej ZUS. Faktycznie ani okręgowy rzecznik, ani sąd lekarski nie może orzeczenia lekarza zmienić, ani wpłynąć na jego treść.

Zarówno okręgowy rzecznik, jak i sąd lekarski powinien zbadać stosunkowo często zgłaszany zarzut niewłaściwej postawy lekarza wobec pacjenta w czasie wizyty, która następnie stanowi podstawę wydania opinii. Podkreślić trzeba, że każdy lekarz – także lekarz wydający opinię dla sądu czy prokuratury – ma obowiązek traktowania pacjentów z szacunkiem i poszanowaniem ich godności. Tak stanowią:

  • art. 36 ust. 1 u.zaw.lek.: „Lekarz podczas udzielania świadczeń zdrowotnych ma obowiązek poszanowania intymności i godności osobistej pacjenta”;
  • art. 20 ust. 1 ustawy o prawach pacjenta (u.p.p.): „Pacjent ma prawo do poszanowania intymności i godności, w szczególności w czasie udzielania mu świadczeń zdrowotnych”;
  • art. 12 ust. 1 KEL: „Lekarz powinien życzliwie i kulturalnie traktować pacjentów, szanując ich godność osobistą, prawo do intymności i prywatności”.

Nie może budzić wątpliwości, że zachowanie lekarza naruszające ww. normy – tak co do wydania opinii, jak i postawy wobec pacjenta w czasie wizyty przed wydaniem opinii – może stanowić przewinienie zawodowe. To z kolei musi prowadzić do wniosku, że powinno to stać się przedmiotem oceny ze strony organów odpowiedzialności zawodowej – po przeprowadzeniu odpowiednich dowodów np. przesłuchaniu świadków.

 

adwokat Karol Kolankiewicz

–——————————————————————–
Karol Kolankiewicz jest adwokatem – członkiem Pomorskiej Izby Adwokackiej w Gdańsku (od 2008r.);

specjalizuje się w sprawach związanych z prawem medycznym; autor licznych publikacji z zakresu prawa medycznego.

współautor publikacji „Komentarz do Kodeksu Etyki Lekarskiej” (2021), podręcznika „Prawo medyczne dla lekarzy. Wybrane zagadnienia prawne” (2021) i poradnika „Wykonywanie zawodów lekarza i pielęgniarki w Polsce przez medyków z Ukrainy. Poradnik dwujęzyczny” (2022).


ISPOZ 2017. Wszystkie prawa zastrzeżone.