Jednym z mniej znanych praw pacjenta jest prawo do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej opisane w art. 34 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.
Przez dodatkową opiekę pielęgnacyjną rozumie się opiekę, która nie polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych, w tym także opiekę sprawowaną nad pacjentem małoletnim albo posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności oraz nad pacjentką w warunkach ciąży, porodu i połogu.
Przepis jest dość precyzyjny, ale wyjaśnienia wymaga charakter opieki pielęgnacyjnej, która nie stanowi udzielania świadczeń zdrowotnych. Czynności pielęgnacyjne, obejmujące działania medyczne i proces pielęgnacji realizowane przez personel pielęgniarski lub położniczy zaliczane do świadczeń medycznych, nie mogą być przedmiotem dodatkowej opieki pielęgnacyjnej. Innymi słowy, dodatkowa opieka pielęgniarki lub położnej nie może zastępować ani wyręczać „standardowej” opieki pielęgniarskiej bądź położniczej, ale tylko ją uzupełnić, w celu podwyższenia komfortu pacjenta.
Przez dodatkową opiekę pielęgnacyjną sprawowaną nad pacjentem małoletnim lub posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, rozumie się również prawo do pobytu wraz z nim w szpitalu przedstawiciela ustawowego albo opiekuna faktycznego. Zatem w myśl tego prawa, pobyt rodzica z dzieckiem na oddziale szpitalnym, nie może być traktowany jako odwiedziny i w związku z tym nie podlega ograniczeniom dotyczącym osób odwiedzających.
Pacjent ponosi koszty dodatkowej opieki pielęgnacyjnej, tj. opłaca samodzielnie dodatkową, uzupełniającą obsługę pielęgniarki lub położnej, z wyłączeniem podstawowych kosztów ponoszonych przez szpital związanych z pobytem rodzica lub opiekuna (prawnego lub faktycznego) sprawującego opiekę nad hospitalizowanym pacjentem małoletnim lub posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności jak np. możliwość korzystania z czajnika czy kuchenki mikrofalowej, wody do picia czy prądu do ładowarek telefonicznych.
artykuł został pierwotnie opublikowany na portalu receptanaprawo.pl
——————-
Anna Karkut – prawnik (Uniwersytet Gdański) i menedżer w ochronie zdrowia (Podyplomowe Studium Ekonomiki Zdrowia Uniwersytetu Warszawskiego, Podyplomowe Studia Zarządzania w Jednostkach Samorządu Terytorialnego Wyższej Szkoły Bankowej w Gdańsku); certyfikowany audytor systemu zarządzania jakością, doświadczony Administrator Bezpieczeństwa Informacji.
Ekspert Receptanaprawo.pl. i wykładowca Ośrodka Kształcenia NIL.
Specjalizuje się w zakresie doradztwa i szkoleń w zakresie kontraktowania, realizacji i rozliczania umów świadczeń finansowanych ze środków publicznych, praw pacjenta, ochrony danych osobowych i zarządzania jakością w opiece zdrowotnej. Świadczy usługi w zakresie zarządzania na rzecz dużych podmiotów leczniczych.
Współautorka podręcznika „Prawo medyczne dla lekarzy. Wybrane zagadnienia” (2021) oraz poradników „Wykonywanie zawodów lekarza i pielęgniarki w Polsce przez medyków z Ukrainy. Poradnik dwujęzyczny” (2022) i „Zgoda na leczenie i inne oświadczenia pacjenta. Wzory pism z omówieniem” (2023)